Дууны ном бол манай улсын анхны яруу найргийн түүвэр юм.
Баруун Жоу гүрнээс хавар намрын дунд үе хүртэлх яруу найргийн бүтээлийг төлөөлдөг бөгөөд хайр дурлалын тухай дүрслэл ихээхэн хувийг эзэлдэг. "Дууны ном"-ын хайрын шүлгүүд нь халуун дулаан, романтик, ариухан, байгалийн шинжтэй бөгөөд зүрх сэтгэлийн солилцоо, хайр ба хайрын мөргөлдөөн юм. Хойч үеийн олон хайрын шүлгүүд утга зохиолын үнэ цэнээрээ "Дууны ном"-оос хамаагүй доогуур байгаа ч "Дууны ном"-ын өв залгамжлал, хөгжил гэж үзэж болно.
Ганцхан талтай Йирэн гэгдэх хүмүүсийн хувьд тэр хүн зуу зуун жилийн өмнө үерхсэн, тэр тал нь зуу зуун жил хойд дүрийн дараа л дахин уулзана гэж гэнэн бодож байв. Тиймээс урд тал нь "тэнгэр ногоон, цагаан шүүдэр жавартай, зам урт урт" байсан ч бүх зүйлийг даван туулахыг харах гэж горьдлого өөд явсаар л байдаг, гэхдээ та өөрөөсөө хол байх тавилантай мэт усны дунд байдаг.
"Шударга хатагтай бол эрхэм" гэдгийг л дэлхий мэддэг. Гэсэн хэдий ч тэр
Шүлэгт бичигдсэн хүн өдөр бүр зэгсэн ойд очиж эмэгтэйтэй уулзахаар зүүн наран мандахаас хойш нарны туяа дэлхийг чирч зугтах хүртэл, эцэст нь Жүжиүгуангуан давааны цуурай дуулдахыг хүлээж байсныг мэдсэнгүй. Өдрөөс өдөрт би урам хугаран санаа алдаад, маргааш нь итгэл найдвараа үргэлжлүүлэв.
Эрэгтэй, эмэгтэй хүмүүс хэрхэн яаж нийлсэнийг мэдэхийг хүсдэггүй, зөвхөн хамтдаа байх цаг бол бие биенийхээ амьдралын хамгийн сайхан үе гэдгийг мэддэг. Эрчүүд цагийг сайхан мөчид үлдээхийг хүсдэг бол эмэгтэйчүүд цагийг ангал мэт гэж боддог. Тиймээс "Ханьтайгаа ууж, хөгшрөх нь зүйтэй, төгөлдөр хуур, сэрэн хааны гэр бүлд байдаг, бүх зүйл сайхан" гэсэн санаа алддаг.
"Үхэл ба амьдрал нь хоорондоо холбоотой бөгөөд та өөрийнхөөрөө аз жаргалтай байх болно
хань минь, гараасаа атгаж, ханьтайгаа хамт хөгшрөөрэй." Энэ бол хайрын шүлэг биш, харин цэргүүдийн дайнд мордохын өмнө өгсөн тангараг юм. Гэвч энэ нь олон мянган жилийн туршид уламжлагдан ирсэн шантрашгүй хайрын утга учир болсон юм. Гэвч тангараг бол зүгээр л салхинд хийсэх амлалт гэдгийг хичнээн олон хүн ойлгох билээ. Салхи салхинд хийсч, алс холын зайд эргэлддэг. Дуунууд нь 2000 гаруй жилийн турш салж, 2000 гаруй жил "уулын холбоо тэнд байгаа ч гэсэн Лян Шанбо, Жу Интай хоёрын "хоёулаа эрвээхэй болж хувирч, хайр дурлалгүй, хайр дурлалгүй" гэж Лу Юү болон Тан Ван хоёрын уйтгар гунигийг орхисон Насан туршдаа бие биенээ хайрла, гэхдээ сохор болзоо биш". Тэр өдөр эзгүй газар биднээс улам бүр холдсоор л, бид зүгээр л гоёмсог уулзаж, сайхан эргэлдэж, сайхан мартагдсан; дэлхийн төгсгөлийн тухай ярихаа больсон, бид зөвхөн нэг үе шат, нэг үе шатны төгсгөл юм.
Яруу найраг нь эзгүйрсэн сайхан үгээр зохиолчийн юуг дүрсэлсэн байдаг
өөрийн биеэр харсан, сонссон, туршлагатай. Үүний үр дүнд яруу найраг сайхан, эзгүйрсэн боловч уй гашуу, баяр баясгалангийн аль алинд нь биш, зөвхөн хүмүүс түүнд шингэдэг.
Шуудангийн цаг: 2022 оны 8-р сарын 09-ний хооронд
